Hinlik..

ve görev aşkı
şimdi biraz uçalım...
kendimizi denizden aşağı bırakalım..
uçurumdan aşağısı kaygan,
zemin ve eteklerim
dağdan dağa kanatlı
ve uçuşkan rüzgarın uğultuları..

sarınmak isterken bedenime
densizce,
nedensizce yalnızım işte..

tahammül edemem şiirin verişlerine
kendini böyle teslim edişine..

kıskanırım kendimden!

hemen bi hinlik gelir aklıma
neden?

2 yorum:

  1. selam,
    daha ürkek değilim davuttan,luttan.kim ürpermez tanımsızdan,ürperdim.seferberlik gördüm,yedekliyim allahtan,zulamda delikanlı bir dilek,davrandım:"sevgilinin göğsünde uyuyasın"(sappho).gökyüzünü yuttum sanki.bi de en çok sevinmene sevindim.
    selam,

    YanıtlaSil
  2. selam,

    çünkü,
    insan;
    hazreti insan...

    selam,

    YanıtlaSil